Afgelopen zondag heb ik alle vliegduiven op weduwschap gezet.
De laatste 5 jongen zijn afgezet en de jaarlingduivinnen zijn naar hun vliegafdeling (3) verhuisd waar reeds de 26 oude vliegduivinnen in verblijven. Nu zitten er in totaal 46 duivinnen in het duivinnenverblijf met 46 zitvakken.
In het kleine hokje zijn de 6 vliegduivinnen gescheiden van hun doffers. De vliegduivinnen zitten in het ren gedeelte en de doffers op de broedvakken in het nachthok. Later als de jongen van de 3e en 4e ronde erbij komen dan koppel ik ze weer en gaan we met die duiven op nest verder vliegen.
Alle vliegduiven zijn 3 dagen gekuurd tegen het geel en hebben de afgelopen vrijdag een prik gehad voor paramixo gecombineerd met een paratyfus enting. De oude duiven hebben zich goed gehouden en ik kan er weinig aan zien. Vandaag hebben zowel de meeste doffers en duivinnen een uur gevlogen. Als er wat duiven op het dak van het hok of zwembad blijven zitten dan jaag ik die de lucht in maar ga er nog niet met de vlag bij, dit om scheefvliegers te voorkomen.
Bij het scheiden van de duiven zijn alle jaarlingduivinnen in het van Zon hok in de mand gezet. Daarna de 2 afdelingen mooi schoon gemaakt, alle broedschotels opgeruimd en de broedvakken op half gezet met de motivatiebak aan de voorzijde.
Planning was om de 26 duivinnen die reeds op weduwschap zaten wederom op de doffers te laten vallen. Maar het was koud weer met veel wind en winterse buien met af en toe hagel. Het was uitzoeken wanneer het een periode droog zou zijn om de duivinnen te kunnen los laten. Om goed 16 uur zou het 20 minuten droog blijven dus gauw de duivinnen naar buiten gedaan. Toen alles buiten was kwam er helaas weer een winterse bui over. We hadden 7 duivinnen thuis van de 26 en de rest kwam in kleine groepjes of alleen weer terug. We kregen een duivin terug die viel net zo hard als in het filmpje in mijn blog, maar omdat ze zo hard ging remde ze niet op tijd en knalde zeer hard tegen de dakrand van het zwembad aan. Dat ging echt hard, ze lande op de klep met haar bek ver open. Daar heeft ze minuten gezeten om bij te komen.
Daarna de 24 duivinnen voor de volgende bui bij de doffers gelaten en de 2 resterende duivinnen zijn later gearriveerd. Onze beste duivin “Special” was de laatste die terug kwam. Ze hebben een goed half uur bij de doffers gezeten, met veel plezier.
Samen met Jan onze vaste oppasser van de duiven hebben wij een speciale uitkijkpost gebouwd voor Sabine en bij afwezigheid van Sabine kan Jan er ook gebruik van maken. Onderstaand een afbeelding van de uitkijk post.
De uitkijkpost is ongeveer een meter hoog maar geeft veel meer zicht en daarom kun je de duiven eerder zien aankomen en veel meer genieten van de aankomsten.
Onderstaand 2 foto’s van het zicht als je op de grond staat voor het duivenhok.
Dan nu de beide foto’s opnieuw maar dan genomen vanuit de uitkijkpost.
Je ziet dat het verschil groot is, nu alleen maar hopen dat er veel duiven van de goede kant gaan komen en niet van achteren.
Tjonge, ik ben blij dat alles nu op weduwschap zit, nu begint voor mij het echte werk pas en dat is om de duiven te motiveren om op tijd thuis te komen van een wedvlucht.
Bovenstaand het inkorflokaal van mijn nieuwe vereniging in Beckum.