Opvallend hoeveel gewonde duiven en verspeelde duiven er zijn onder de fondliefhebbers. Hoorde dat 1 van de beste fondliefhebbers van ons land reeds 28 gewonde duiven heeft terug gekregen. Op een aantal vliegduiven van 200 is dat maar liefst 14%. Oorzaak ongetwijfeld de vele kopwindvluchten en zware vluchten. Opmerkelijk is wel dat de snelheidshokken ook wel wat gewonde duiven hebben maar lang niet zoveel als de fondliefhebbers. Reden is vast dat de fondduif zijn energie verdeeld over een grote afstand en wellicht veel lager blijft vliegen dan de snelheidsduiven. Zou een mooie opdracht zijn om het verschil tussen een fondduif en snelheidsduif uit te zoeken op de snelheidsvluchten met de GPS ringen waar je ook de vlieghoogte mooi mee kunt uit lezen.
Martin kwam bij ons twee mooie jongen halen welke wij hem beloofd hadden. Hij vroeg aan Sabine wat ik in het water had bij de duiven. Niets dus, ook niet bij de thuiskomst van de duiven. Het enige wat in het water komt 2x per jaar is na de rui een wormkuur en de herhaling daarvan na 10 dagen. Maar Martin adviseerde wel om bij thuiskomst electrolyten in het water te doen. Wellicht heeft hij daar wel een punt en kon dat bij warm weer voor mijn duiven wel eens goed zijn denk ik dan. Ik ga mij er eens wat verder in verdiepen. Even wat info opgezocht op het internet en wat blijkt AS heeft er reeds een mooi artikel over geschreven. (Zie http://www.schaerlaeckens-logbook.nl/articles/nederlands/Artikelen%202010/taboes-doorbroken/) Conclusie is: jammer van het geld, het kan zelfs schadelijk zijn. Ik zal dus mijn waterbak blijven vullen met schoon water.
AS schreef een zeer interessant artikel. De duivenmelkers proberen tegenwoordig van alles uit om maar goed te presteren met hun duiven. De producenten brengen vele bijproducten op de markt en er zijn zelfs duivenliefhebbers in ons land die een complete lijn hebben aan bijproducten. Er schijnen nog al wat grote kampioenen te zijn die zowat alle bijproducten hebben uitgeprobeerd maar dat ze nooit enige verbetering zagen in de conditie. Ze geloven er zelfs niet meer in.
Ik geloof in medicatie en heb een systeem uitgedokterd zodat ik haast geen beroep meer hoef te doen op de dierenarts. Alleen nog de verplichte paramixo enting en als er adeno/coli bij de jongen uit breekt. Veel liefhebbers doen dit niet, met als gevolg dat ze een terugslag krijgen in de prestaties van hun duiven. Valt nu gewoon op hoeveel hokken er een stap achteruit maken in hun prestaties. Ken ook meerdere liefhebbers die daarna een geelkuur doen bij hun duiven in de hoop dat de prestaties weer gaan oplopen.
Er zijn ook hokken die alleen wat aan medicatie doen als er wat aan de hand is. Maar meestal zijn dat wel de hokken waarvan de liefhebber zelf dierenarts is. Of de hokken waar de dierenarts wekelijks aan huis komt en de liefhebbers die om de drie weken met een aantal duiven naar de dierenarts gaan. Voor de meeste duivenliefhebbers is dat echter niet van toepassing. Kies je niet voor medicatie of frekwent bezoek aan de dierenarts dan blijf je hobbymelker en geniet dan vooral van de thuiskomst van je duiven maar zet de kampioenschappen en heel het jaar mooi presteren maar uit je hoofd.
Er zijn ook duivenmelkers die zeggen niets te doen en presteren heel het jaar goed. Ongeveer 99% verteld je dan niet de waarheid.