Woensdag morgen zijn Sabine en ik voor de derde keer op pad geweest met de jonge duiven.
Vorige week de eerste 2 keer. We zijn begonnen om de jongen aan het begin van de vorige week, 1 voor 1 los te laten bij het Twentekanaal. Door de lucht is dat ongeveer 2.200 meter voor mijn jongen. Sabine had ook 1 jonge duif bij zich die ongeveer 500 meter minder ver hoeft te vliegen.
Ik had 4 mandjes met elk 11 jongen bij mij dus 44 jongen in totaal. De jongen worden altijd 1 voor 1 los gelaten maar de eerste keer wel redelijk snel achter elkaar zodat je in de lucht kijkend al kunt zien dat ze met zijn tweeën of drieën naar huis vliegen.
Bij onze thuiskomst waren de meeste jongen al weer thuis. Helaas kwam 1 jonge duif pas de volgende dag terug, dit jong heeft een aantekening gekregen op zijn stamkaart dat hij dag 2 terug is gekomen van de africhting. De jonge duif van Sabine was ook thuis, ze heeft een mooi bont jong die bij de eerste africhting nog maar 60 dagen oud was. Maar het bonte jong wil zo graag vliegen bij huis, daarom heeft Sabine besloten om haar ook mee te nemen. Onderstaand op de foto staat het bonte jong van Sabine.
De andere jongen op de foto zijn een stuk kleiner en die komen net een paar dagen buiten bij Sabine, die gaan met de natour vluchten mee.
Vorige week vrijdag wederom alle jongen in het donker in de mandjes gepakt en naar Bentelo gereden. Dat is voor de jonge duiven een goede 5 kilometer vliegen naar hun thuis verblijf.
Het was prachtig weer en ik had ook nu weer 2 stoelen meegenomen zodat we heerlijk in het zonnetje de duiven konden lossen. Sabine had ook weer haar bonte jong bij zich. Het weer was prachtig, mooie wolken met blauwe luchten en aangenaam om te zitten.
Nu ook de jongen 1 voor 1 achter elkaar los gelaten maar pas nadat het voorgaande jong uit het zicht was. We zaten op een plek waar je behoorlijk vrij zicht hebt en de jongen redelijk lang kunt volgen. Toen alle jongen los waren zijn we door gereden naar Almelo waar Sabine nog de nodige zakken voer heeft ingeslagen. Hierdoor waren wij dus pas thuis ruim anderhalf tot twee en een half uur nadat de jongen gelost waren. Meteen maar de jongen naar binnen geroepen want het jonge duivenhok was afgesloten. Maar er ontbraken nog 7 jongen op het appel. In de loop van de middag kwamen die wel 1 voor 1 terug maar mijn jongen hebben wel veel tijd nodig gehad met het prachtige weer om thuis te komen. Het bonte jong van Sabine was bij haar thuiskomst ook niet aanwezig maar is ook in de loop van de middag gearriveerd. Het heeft ons doen besluiten om de volgende keer wederom de jongen te lossen in Bentelo.
De bovenstaande foto is van onze derde africhting op de woensdag 12 juni. Mooie blauwe luchten met prachtige wolken en regenbuien. Al dagen lang hebben wij in Nederland te maken met veel regen neerslag. De afgelopen maandag heeft het zowat de gehele dag geregend en gelukkig werd het om 17 uur droog waardoor ik de weduwnaars en de duivinnen nog kon laten trainen. Maar mijn jonge duiven zijn die dag niet los geweest. Wel weer op de dinsdag maar ook toen stevige buien met zelfs hagel in een bui. Tel daarbij op de veel te koude temperaturen voor de tijd van het jaar en dan zou je bijna vergeten dat je met de zomer bezig bent.
We hadden onze stoelen weer neer gezet met de mandjes erbij en zijn er eens goed voor gaan zitten. Sabine heeft eerst haar bonte jong los gelaten en daarna ben ik begonnen met mijn ploeg jongen. Ik had er net 3 gelost en weer gewacht totdat de voorgaande duif uit het zicht was toen het onderstaande gebeurde.
Een beste regenbui, we hadden goede hoop dat de bui net langs ons heen zou wegtrekken maar helaas was dat niet het geval. Gelukkig had ik een extra grote paraplu mee genomen van huis. We hebben gewacht totdat de bui wegtrok, die net onder Hengelo langs ging. Dini vertelde dat ze in Hengelo maar een paar spetters heeft gehad.
Na de bui zijn we verder gegaan om de duiven 1 voor 1 los te laten. Wat vooral opviel was dat de jongen lang nodig hadden om de juiste en vaak de verkeerde kant op te gaan. Ik heb zelden meegemaakt dat ik zo lang moest wachten totdat de volgende duif los kan.
Bij de voorgaande africhting hadden we een blauwband duif die 11 pennen had aan 1 kant van zijn vleugel. Nu ontdekte ik een kras duifje met aan beide kanten van de vleugel 11 pennen, zie de onderstaande foto’s.
Nadat het laatste jong los was gelaten en de mandjes weer mooi schoon waren gemaakt, gauw naar huis gereden om te kijken hoeveel jongen er thuis waren. Dini had ons al bericht dat er een mooi koppel rond het huis vloog. Thuis de mandjes met de stoelen uitgelaten en we telden er 36 op het dak van het van Zon hok en ons zwembad. Wederom konden de jongen niet naar binnen, binnenkort begin ik daar wel mee om de klep open te zetten zodat de jongen na de africhting naar binnen kunnen. Er moet dan wel een beloning voor ze klaar liggen zodat ze weten dat ze binnen moeten komen na de africhting.
Bij het binnen halen en voeren van de jongen waren het er 37 en meteen volgden er nog 2 jongen meer. Binnen een half uur waren er weer 4 jongen terug en nu heb ik 45 jongen in het hok zitten met een roze ringetje om, dus zelfs 1 teveel. Er is dus 1 jong terug gekomen of er zit een vreemd jong bij in.
Planning is om de jongen vrijdagmorgen opnieuw weg te brengen als het goed weer is. Vooralsnog mogen de weervoorspellingen dan nog wel een beste verbetering laten zien.
Het kwakkelende weer met veel regen, houdt nog zeker een tiental dagen aan. Waar ik zelf bang voor ben is dat we later van het ene uiterste naar het andere uiterste gaan met tropische temperaturen van 30 graden of meer. Het is dus belangrijk om onze jongen dan goed afgericht te hebben voordat het te warm wordt.