Voor mijn verhuizing van Neede naar Hengelo stond ik voor de lastige klus om uit te zoeken welke duiven er mee konden verhuizen naar Hengelo. In Neede was de hokaccomodatie wel drie keer zo groot als in Hengelo. Dus een behoorlijke inkrimping van het aantal duiven was noodzakelijk.
Sabine en Maurice waren vaak bij ons in de weekenden van het jaar 2018 om de vluchtduiven terug te zien komen. Bij mijn ploeg met vliegduivinnen zat een duivin van 2012 die ondanks haar leeftijd nog zowat elke week haar prijs wist te verdienen. Sabine en Maurice hebben haar dus vaak mooi op tijd terug zien komen, ondanks haar leeftijd van 6 jaar. Maar bij mijn keuze van de duiven welke ik wilde meenemen naar Hengelo werd deze duivin als boventallig door mij gezien vanwege haar leeftijd.
Maar Sabine wilde liever niet dat de duivin zou worden afgeschreven. Dus stelde ze voor om deze bij haar thuis onder te brengen, samen met een doffer. We hebben er een mooie doffer bij gezocht en samen zijn ze verhuisd naar de achtertuin van Sabine en Maurice.
Zo is de duivensport carriere van Sabine en Maurice begonnen. Niet veel later zouden er door Maurice kweekboxen worden gebouwd voor een aantal kweekduiven. Afijn als u mijn blog volgt dan weet u dan nu alle kwekers bij Sabine en Maurice zitten en dat Sabine verantwoordelijk is voor de kwekers. Ik bemoei mij er steeds minder mee, ze mag zelf de koppels zetten etc.
Maar Dot en Spot worden tegelijk met de kwekers gekoppeld en hun jongen komen bij mij op het vlieghok. Gezien de leeftijd van de duivin wordt het steeds lastiger om een bevrucht eitje te krijgen de laatste paar jaar, dus Dot en Spot mogen steeds vaker op eitjes broeden van 1 van onze kweek koppels en de jongen daarvan groot brengen. Maar dit jaar waren hun laatste eitjes wel bevrucht. Ondanks het feit dat het jongen afzetten reeds achter de rug was wilde Sabine graag de eitjes uit laten komen.
Maar ik wilde deze late jongen niet meer op mijn vlieghok hebben want ik kon er niet meer mee vliegen en bij mij ging vanaf onze vakantie eind september geen duif meer naar buiten. Dus hebben we afgesproken dat Sabine de jongen zal gaan uitwennen en dat we de twee jongen zo vaak mogelijk gaan africhten. Na de laatste midfondvlucht in 2022 worden ze gekoppeld en overgewend naar mijn vlieghok en kunnen ze dan mee op de natourvluchten.
Niet zo lang na het uitwennen van de twee jongen is er helaas 1 jong weg gebleven. Dus Sabine heeft nog 1 jong over en draagt de naam Roxy.
Op 29 Oktober heeft ze haar eerste africhting gehad en op 7 December heeft ze haar 8e africhting gehad. We hebben haar op een afstand van ongeveer een 19 kilometer in Neede los gelaten. We kijken niet naar de temperatuur of een klein buitje, we letten erop dat er blauwe plekken aan de lucht te zien zijn. Ook laten we haar smiddags vaak pas na 14 uur los. Dat gaat prima. Wat wel opvalt is dat de duivin eenzaam is. Ze zit vaak op de ren waar de kweekduiven zitten en soms gaat ze bovenop de kweekboxen zitten en moet Sabine haar dan daar weg pakken ’s avonds en haar weer in haar eigen hokje opsluiten. Ze zal nog even moeten wachten voordat we haar gaan koppelen. Met de winter africhtingen gaan we lekker verder.
