Het kweekseizoen is al in volle gang en de vragen komen van alle kanten. Vele jonge duiven zijn al apart gezet. Een vraag die nogal eens voorbij komt is: hoe houden we onze duiven nu gezond? Medicijnen kun je haast niet meer kopen en toch willen we ze graag gezond houden. Wat is jouw antwoord hierop?
Als ik duivenmelkers spreek, hoor ik dat jonge duiven vaak met de nodige kunstgrepen grootgebracht worden. Elk jaar schijnen er meer gekweekt te worden. Kijken we naar de vogelstand van b.v. strandvogels, eenden en kievieten, dan zien we, dat er al een hele rits jonge dieren zijn verdwenen door de aanwezigheid van rovers. Daarmee bedoel ik natuurlijk de roofvogels die steeds maar meer worden. Daarnaast vossen en marters… de laatste zijn ook al beschermd en velen weten zich geen raad meer met de schade die deze dieren aanrichten. Maar de natuurbeschermers willen zich maar niet realiseren dat de balans helemaal doorslaat. Ganzen zorgen voor enorme overlast voor onze boeren. Maar afschieten is ten strengste verboden. Duizenden zo niet tienduizenden strijken neer op de grasvelden en in een mum van tijd vreten die alles kaal en is de schade enorm. De balans is helemaal zoek!! Wat mij betreft: met beleid afschieten en het vlees naar de voedselbank.
Ook duiven proberen we met alle mogelijke middelen groot te brengen in te kleine ruimtes met te weinig zuurstof per kubieke meter. (Je moet het al heel goed voor elkaar hebben wil dat lukken). Dit om er een aantal te kunnen aansluiten na het jonge duiven vliegseizoen, want we raken er steeds meer kwijt. Storingen van zenders en radars, mobile telefoons, laagfrequente stralingen van stroomdraden, zonnevlammen, lage en hoge inversie, gewasbeschermers…. noem maar op. Of dit veel invloed heeft weet ik niet. Maar we zoeken het natuurgetrouw meestal eerst bij anderen en niet bij onszelf.
Zelfkritiek.
De vraag kan gesteld worden of we eigenlijk zelf wel goed bezig zijn. Doen we niet te veel aan medicijn MISbruik dan aan GEbruik om toch maar vooral met een flinke ploeg jonge duiven aan de start te kunnen verschijnen? Worden die kleine levertjes niet al veel te vroeg te veel belast? Kweken we niet veel te veel jongen uit niet bewezen duiven op een veel te kleine ruimte? Leren we dan helemaal niets van de bio-industrie? Moeten we niet heel anders gaan denken? Bijvoorbeeld door al ruim voor de vluchten kritisch te selecteren? Of door alleen uit bewezen kwekers en veelbelovende duiven te kweken die goede jongen afgeven? We willen toch sterke postduiven overhouden die na een jaar weer nog sterkere jongen kweken? Moeten jonge duivenziektes niet gewoon hun werk doen ten behoeve van natuurlijke selectie? Deze vragen mag u allemaal zelf beantwoorden. U bent er uiteindelijk verantwoordelijk voor.
Kan het ook anders?
Ook met sterke duiven is het vliegseizoen al zwaar genoeg. Er kan onderweg zoveel gebeuren. Het is daarom heel belangrijk dat de natuurlijke weerstand hoog is. Hoe creëer je natuurlijke weerstand? Duiven hebben in de prestatieperiodes een dubbele hoeveelheid minerale stoffen, aminozuren en vitamines nodig. Waar halen we die allemaal dan vandaan? Uit ons duivenvoer?
Stikstof.
De moderne boer in waarschijnlijk verplicht zijn land steeds eerder weer te bewerken. De laatste decennia werden nogal wat chemische toegevoegde middelen gebruikt. Vele voedingsstoffen zoals stikstof en kalk worden in de bovenste laag van de grond ingebracht. De waardevolle minerale stoffen die zich dieper in de grond bevinden worden door de planten niet meer naar boven gehaald. Er vormen zich geen haarwortels meer die soms tot 15 meter diep de grond ingaan. Het bodemleven is danig verstoord en uitgeput. De granen zullen deze waardevolle voedingsstoffen missen. Granen zijn minder compleet geworden voor dieren die echt enorm moeten presteren. Op alleen water en voer kom je een eind, maar niet tot aan de finish.
Wat kunnen we daar dan aan doen? We kunnen b.v. de boer weer de mogelijkheid geven op meer natuurlijke wijze zijn granen te verbouwen. Gelukkig wordt dit probleem door regeringen nu eindelijk opgepikt. Schadelijke gewasbeschermingsmiddelen worden onder de loep genomen en soms verboden. Dat gaat de goede kant op. Maar het moet allemaal eerst door “Europa” worden goedgekeurd en die molen draait oh zo langzaam….en de chemische industrie zo invloedrijk… Het draait allemaal om poen en macht.
Weerstand zal de bron zijn, waar alles om draait in de toekomst. We hebben het milieu dusdanig verstoord, dat dit niet snel weer goed komt. Denk maar aan ontsnapte radioactiviteit in de lucht en in de zee, dioxine uitstoot, industriële luchtvervuiling, bacteriologische oorlogsvoering, fijnstof in de lucht etc. Allemaal zaken die de laatste jaren flink zijn toegenomen.
Weerstand verhogen.
We zijn snel geneigd met de vinger te wijzen, maar de enige weg is vooral te kijken wat we zelf kunnen doen: het verhogen van de natuurlijke weerstand tegen alles wat op ons af komt. Als we daar mee beginnen, moeten we met een aantal factoren rekening houden. Allereerst zal er in de natuurlijke omgeving van de duiven weinig veranderen. De vele stikstofverbindingen die zich in de grond van de akkers bevinden, kunnen we er niet zomaar uithalen. De dierenarts, die verstand heeft van ziektes, zal deze meestal blijven bestrijden met antibiotica, die zowel de slechte als ook de goede bacteriën doden (antibiotica betekent anti leven). Daar hebben we dus geen invloed op. We zullen daarom zelf pro-actief moeten worden en iets moeten ondernemen om onze dieren gezonder te houden, zodat ze niet ziek worden. Om de gezondheid van onze duiven te kunnen verhogen zullen we een aantal zaken met elkaar moeten verbinden.
Darmflora.
Allereerst zullen we de darmen weer optimaal aan het werk moeten zetten. De voedingsstoffen gaan via de krop, waar het voedsel wordt voorverteert, naar de maag. Daar wordt het voedsel verder verteerd en komt het in de dunne darm terecht. Maar liefst 400 tot 480 verschillende darmbacteriën zorgen voor de verwerking van lichaamsvreemde stoffen (schimmels, chemische verbindingen, geur, kleur en smaakstoffen etc. die door lever en nieren worden afgebroken). Je moet het zien als lopende band werk. Jantje doet dit, Pietje doet dat, Klaasje doet weer wat anders enz. enz. Als nu de eerste 150 darmbacteriën uitgeschakeld worden, moeten de overige bacteriën hun werk erbij doen. Dat gaat natuurlijk fout. In de dikke darm worden de lichaamseigen stoffen (koolhydraten, vetten en eiwitten die het lichaam kent) via de darmwand in het lichaam gebracht. De lichaamseigen stoffen komen direct in de spieren terecht. Als er in de dunne darm iets fout gaat, zal dat doorwerken in de dikke darm. Vooral bij stresstoestanden, waardoor de dunne darm als het ware blokkeert. De gevolgen zijn duidelijk: vermoeidheid in de spieren, melkzuur (veel meer dan normaal) jeuk, ontstekingen enz. Door stress vermindert de weerstand en neemt de kans op ziektes (vooral darmziektes) enorm snel toe.
Pre- en probiotica.
Het bodemleven (positief werkende bacteriën) kunnen we verhuizen naar het duivenlichaam, indien we er voor kunnen zorgen dat de darmwand glad is door prebiotica (Fructo-oligosacharides). Dit zijn niet verteerbare koolhydraten en voedingsvezels uit suikerbieten, groente, granen en peulvruchten, die de voedingsstoffen zijn van de goede bacteriën ( met name de bifido -bacteriën).
Naast de prebiotica kun je positief werkende bacteriën aan je voer toevoegen. Het zijn eigenlijk soldaten, die vechten tegen de insluipers zoals coccidiën, paratyfus, e-coli, salmonella etc. Melkzuurbacteriën uit yoghurt, kwark of karnemelk zijn er goede voorbeelden van. In melkproducten zit echter ook lactose. Proeven hebben aangetoond, dat meer dan 4% lactose in het voer moet worden vermeden. De niet afgebroken lactose komt in de dikke darm. Daar kunnen ze voor een klein deel nog door bacteriën worden omgezet. Door dit proces wordt er veel water via de dikke darm onttrokken, zodat er dunne mest ontstaat. Uit universitair onderzoek bleek, dat melkzuurbacteriën in de dikke darm dood zijn. Door het scherpe maagzuur van de duif worden helaas vele positief werkende bacteriën om zeep geholpen. Wel zorgt de melkzuur bacterie voor een lagere PH waarde. Hier hebben de insluipers toch een geweldige hekel aan.
Kant en klare bacteriën.
Ook zijn er goede pre- en probiotica producten op de markt. Let daarbij wel op de hoeveelheid en verschillende soorten bacteriestammen en de snelheid, waarmee deze zich kunnen vermeerderen. Er schijnen nogal grote verschillen te zijn in werking. Laat u dus goed voorlichten en let goed op wat u koopt. Velen hebben met dit soort producten hele goede ervaringen.
Betere grondstoffen.
Door een beter voedselaanbod te creëren zullen de organen worden ontlast en kunnen deze beter functioneren. Alleen goede kwaliteit verbetert de opneembaarheid en de darmwerking. Dan zullen de organen in het lichaam zoals lever, nieren bijnierschors en hart zich weer gaan bezig houden, met wat ze eigenlijk moeten doen. Ook de zo belangrijke hormoonhuishouding kan dan weer optimaal functioneren. We zullen vooral moeten letten op de kwaliteit en samenstelling van aminozuren, vitamines, mineralen, sporenelementen etc.
Conclusie.
De kwaliteit van de grondstoffen zoals aminozuren (eiwit), mineralen, sporenelementen, en vitamines moet worden verbeterd en hoger opneembaar worden gemaakt.
De darmwerking op zich moet worden verbeterd. Door vooral de dunne darm te beschermen tegen giftige stoffen zal een betere vertering en opname van de voedingsstoffen plaats kunnen vinden. Door toevoeging van hoogwaardige lecithine, koolstof, veen (laagveen plantenresten) en leem zal de bescherming tegen giftige stoffen toenemen.
Ik hoop, dat dit artikel de alertheid bij u heeft doen toenemen, zodat uw duiven in de nabije toekomst van verhoogde weerstand mogen genieten en gezonder zullen worden. Wees daarom kritisch op de aangeboden kwaliteit van grondstoffen en darmbeschermers. Uw dierenarts moet verstand hebben van ziektes, u moet verstand hebben van gezondheid. Als u geluk heeft, treft u een dierenarts die van beide factoren verstand heeft. Zo zult u perfect met elkaar samen kunnen werken aan gezondheidszorg en aan ziekenzorg als dat echt nodig is. In het tweede gedeelte zullen we weerstand en immuniteit verder uitdiepen en u op weg helpen om het gemakkelijk uit te voeren.
Veel succes en gezondheid.
Willem Mulder.