We hebben een zeer heftige week achter de rug.
Maandag kreeg ik te horen dat ik darmkanker heb na een darmonderzoek. De wereld staat dan op zijn kop en bij het gesprek waar Dini en ik het te horen kregen werd ons meteen sterkte gewenst. Naar gelang het bericht bij onze familie en vrienden bekend werd, herhaalde zich dat. Heel onwerkelijk om dat mee te maken. Maar ook heel bemoedigend hoezeer de personen met je meeleven.
Na het gesprek maandag konden we meteen bloedprikken aan de overkant in het ziekenhuis te Hengelo. s’Middags belde reeds de case manager van het MST ziekenhuis op die vertelde dat er nog een scan volgde (wellicht op de donderdag) en dat er daarna met een team bekeken ging worden wat het behandelplan wordt. Ze vertelde dat ze altijd aanspreekbaar was voor vragen. Ook onze vaste huisarts belde mij in de middag op dat hij tot onze beschikking stond als er vragen waren etc.
Ik heb de nacht van maandag op dinsdag zeer slecht geslapen, het blijft maar door je hoofd spoken, darmkanker.
Op de dinsdag afgesproken met Sabine dat ik de dierenarts zou bellen of hij woensdagmorgen onze kweekduiven kon enten voor paratyphus. Gelukkig kon de heer Heitkamp om 10.30 uur bij mij zijn. Maar op de dinsdag belde ook het ziekenhuis dat er een plek vrij was gekomen voor de scan op de woensdagmiddag 13 uur. Dat ging dus mooi vlot.
De heer Heitkamp heeft eerst bij mij 25 doffers geënt voor de paratyphus. Sommige doffers hadden het er zwaar mee (knipperen met de ogen) en 1 doffer lag zelfs even op zijn vleugels op de grond. Volgens de heer Heitkamp kwam dat door 1 stofje wat er in de spuit zat waar de duiven gevoelig voor kunnen zijn. Ik moet er wel bij vertellen dat er 1 sierduifje bij zat en 2 doffers waar we niet meer mee kweken. Maurice gaat daarvoor bij Sabine een aparte ren bouwen. Wat ik begrepen heb op wielen zodat ze nog bij de achterkant kan komen om te snoeien en met mestladen. Daarna naar Sabine haar huis vertrokken om daar alle duivinnen en een doffer (onze King) te enten voor paratyphus. In totaal 31 stuks waaronder dus 6x geen postduif. Ook zitten er 5 duivinnen waar we niet meer mee kweken en die lekker oud mogen worden bij ons. Alle duiven hebben de enting overleefd en we gaan dat in het vervolg jaarlijks doen.
Daarna weer naar Enschede gereden voor de scan afspraak. Ik kreeg daar een infuus met jodium wat zich vermengt met je bloed zodat alles beter te zien is op de scan. Je krijgt het er wel even warm van. Voordien moest ik 1 liter water drinken in het laatste uur om ervoor te zorgen dat mijn blaas vol was. Het onderzoek duurde maar 10 minuten. Diedezelfde dag werd ik gebeld door het ziekenhuis dat ik op vrijdagmorgen om 10.15 uur de uitslag kreeg met het behandelingsplan. Echt een super planning, maandag de uitslag darmkanker, woensdag de scan en vrijdag wellicht de belangrijkste dag uit mijn leven de uitslag met het behandelingsplan.
Gelukkig ging het slapen steeds beter en kon ik het wat beter van mij afzetten. Ook realiseerde ik mij dat het mooi is dat we er nu achter zijn gekomen (2 jaarlijkse darmonderzoek) omdat ik nooit problemen heb gehad. Als het later ontdekt zou zijn dan waren de gevolgen veel groter geweest. Nu kunnen de doktoren ervoor zorgen dat mijn leven hopelijk een stuk langer mag duren.
In de nacht van de donderdag naar de vrijdag ook redelijk goed geslapen. Wetende dat jezelf er nu toch niets meer aan kunt veranderen.
Vrijdagmorgen wederom vertrokken naar het ziekenhuis in Enschede. We waren er mooi op tijd zelfs 10 minuten te vroeg. Maar het wachten duurde lang. Eindelijks kwam de dokter ons ophalen en kon het gesprek beginnen. De opluchting was groot om te horen dat de scan goed was. De optie dat ik weer volledig kan herstellen is aanwezig. Nu laten ze de patiënt bewust een week met rust zodat deze alles rustig kunnen laten bezinken. Maar aan de achterkant wordt er een gesprek gepland met de chirurg die dan tevens de datum van de operatie heeft.
Nu blijkt wel hoe belangrijk het is om aan het 2 jaarlijkse darmonderzoek mee te doen. Mocht u de enveloppe daarvoor ontvangen, maak er dan gebruik van.
Al met al een zeer heftige week. We zijn er nog lang niet, maar hebben wel weer vertrouwen in een goede afloop.
Nu eerst morgen de verjaardag van Dini vieren. Zondag halen we een mooie rode kitten op, Dini noemt hem Jamie. Genoemd naar de mannelijke hoofdpersoon in de serie Outlander. Volgende week ga ik bij de dierenarts te Gelselaar het wormmiddel bestellen voor al onze duiven.
