Afgelopen zaterdag 2 Maart heb ik voor het eerst dit jaar een deel van de vliegduiven weer naar buiten gehad.
Ik ben begonnen met de 24 oude duivinnen die nu nog bij de jongen zitten om deze op te voeren. Eerst de deur van de ren open gezet zodat de duivinnen rustig naar buiten konden gaan. Daar stond een bad voor hun gereed met een middel daarin tegen luis en ander ongedierte.
Lees voor het gebruik beslist de beschrijving want het is geen leuk goedje maar werkt prima. Zie ook mijn onderstaande blog hierover.
De duivinnen wilden graag in bad dus hebben ze daar dankbaar gebruik van gemaakt. Na een half uurtje heb ik alle duivinnen naar buiten begeleid en de deur van de ren weer gesloten. Daarna mochten ze zelf kiezen wat ze wilden doen. Beslist niet de duiven in de lucht jagen want de kans op een spierblessure is dan behoorlijk groot. De duif moet zelf kunnen bepalen wanneer ze weer wil gaan zitten omdat de duif geen enkele conditie heeft is het belangrijk om de spieren niet te over belasten met alle gevolgen van dien. Sommige duiven hadden na een paar rondjes vliegen de bek al behoorlijk open, een teken dat de conditie totaal ontbreekt. De aankomende weken zal dat telkens een stuk beter gaan wanneer de conditie per dag weer toeneemt.
Na een paar uur heb ik de duivinnen weer binnen geroepen, ondanks een volle bak voer ging dat prima. Echter ontbrak er 1 oude duivin bij het binnen halen. Ik was al bang dat wellicht de roofvogel de duivin gepakt had maar gelukkig liep de duivin uren later mee naar binnen met de gekoppelde duiven uit afdeling 1. (27 stuks)
U leest het al, ook de duiven uit afdeling 1 op dezelfde manier los gelaten. Het grootste verschil is dat deze niet in bad gingen. Gelukkig hebben ze dat op de maandag wel gedaan toen ze voor hun tweede keer naar buiten mochten.
Door het lange vastzitten vanaf de laatste natour vlucht in midden september van vorig jaar, waren de duiven nog best onwennig en zenuwachtig. Sommigen landen op het dak bij de buren waar ze anders nooit gingen zitten. Het binnenhalen van deze ploeg ging prima en zeer vlot.
Helaas heb ik nu nog teveel ploegen zitten om los te halen, het zijn er nu 4. Als de duiven in afdeling 1 en 2 op eitjes zitten dan zet ik daar de schuif los zodat het 1 afdeling wordt waardoor ik die tegelijk los kan laten. (Volgende week)
Nadat ik de duiven van afdeling 1 en 2 en het kleine hokje op weduwschap heb gezet, heb ik nog maar 2 ploegen om los te laten. (Doffers en duivinnen op weduwschap)
Alleen komen de jonge duiven er dan wel bij zodat het uiteindelijk 3 ploegen worden.
Op de zondag zijn met prachtig weer de duiven uit het kleine hokje en van afdeling 2 naar buiten geweest. Het lastige hiervan was dat er 1 oude doffer uit het kleine hokje daar voor het eerst naar binnen moest lopen wat hij gelukkig ook deed. Maar 4 jaarling duivinnen uit het kleine hokje zaten nu gekoppeld in afdeling 2. Ook deze 4 duivinnen gingen op hun nieuwe hok naar binnen, wel een paar via de deur in de ren maar ik had ze in ieder geval mooi in het juiste hok zitten.
Nieuwe bezoekers blog.
Mede door mijn Facebook account waar regelmatig filmpjes opgezet worden met deze blog verhalen, heb ik veel nieuwe lezers mogen verwelkomen op mijn site.
Op FB zit ik nu aan het maximale aantal vrienden van 5.000 stuks. Ik ben FB nog aan het ontdekken en moet nog veel leren hiermee om te gaan.
Het feit is nu wel dat er dagen zijn dat er meer dan 12 volle bussen voor komen rijden om mijn blog te lezen.
Wat ook zeer interessant is om de groei van de duivensport te zien in de opkomende landen. Hele jonge gasten en simpele hokjes vaak gemaakt van materiaal wat ze bij elkaar konden vinden.
Zo zag ik 3 mannen van tussen de 18 en 20 jaar hun duiven oppassen bij een hokje van hooguit 2 x 2 meter groot. De duif van de vlucht komt aan en wordt voorzichtig met grote blijdschap naar binnen gedreven. Maar dan komt het, de mannen hebben geen klok en moeten een nummer van de ring die daar is opgeplakt doorgeven met hun telefoon. In heel veel landen is een duivenklok of een elektronisch systeem onbetaalbaar. Ook zou dat een veel te grote belemmering zijn voor de groei van het aantal duivenliefhebbers die de sport willen beoefenen. Maar tegenwoordig heeft iedereen wel een telefoon, ook in de opkomende landen van de duivensport. Een mooie en simpele oplossing om zoveel mogelijk liefhebbers aan de sport te laten deelnemen.
